دفتر خاطرات مرا ببین پر از دو رنگی نه

هزار رنگی های زمانه

شده/

دریای احسا سم

غروبش نزدیک

بی ساحل

بی موج/

خط خطی هایم حالا دیگر

سیاه شده

بر قلبم چنگ میزند/

بهترین دوستم  دیگر از نخودی بودن خسته نیست

او مشتاق تن هاییست

عاشقانه هایم برایش

تکراریست/

انتهای مسیرم فقط در بست به بن بست منتهی میشود

راننده خسته از ادرس های

تکراری ام شده/

در نگاه کلاغ هم من دیگر مترسک نیستم

حالا اوست که نوک میزند

و من از او میترسم/

 

 

 

 

 

چترم حالا گوشه ی اتاقم بسته افتاده منتظر باران است

وقلبی که دوست دارد با من

امتداد شب را همراه باشد/

غم هام حالا غذای هر وعده ام شده

اجبار به میلم

باید که...

مونس شب های تن هاییم انقدر خسته است

فقط سلام

بعد خدا حافظ/

وای بر قلب عاشقم در این عصر یخی

چه دردی تحمل میکند

اما درمانش

خاموشیست/

زندگی در چهار چوب فدایی ها سپری میشود

وان ها فقط ارزو به دل

می میرند/

نوازش گری نیست اگر هم باشد

در وقت اضافه

وارد میدان میشود/

جنون امگار در حد بالا وماگزیمم خودش را ظاهر ساخته

و بر پیکرها یورش میبرد/

                                       انگار اسمان همه همین رنگیست

هر که به کلبه ام امد

غم اورد

وفریاد /

تن هامان بوی جدایی را داد میزند

وصالی انگار نیست

بین مان/

خطر در کمین زندگی مان همیشه سرک میکشد

شکار ش را دنبال میکند

ارام و بیصدا/

خدا انگار قصد تاوان ندارد در دنیا

او هم یکجا میخواهد

انتقام بگیرد از

نا فرمانیمان/

نمیدانم گیج ومبهوت شدم ایا در عصر انسان های اولیه

                                  زندگی بی روح بوده یا نه

                             ان ها هم انگار دغدغه شان شکار بوده /

هر چه بود دراین چند کلام فقط خط خطی بود

یک کلام

درد را دارو درمان نمیکند

اما

مرگ را عشق اسان میکند/w.m.s.r.n

 

نظرات شما عزیزان: